മറന്നു ഞാന്‍

കണ്ണിലെ തിളക്കം,
കവിളിലെ മറുക്,
ദൈവം കൊത്തിയതെന്നു
ഞാന്‍ കരുതിയ കഴുത്ത്‌.
പൊറുക്കണം പ്രിയേ
എനിക്കൊന്നുമോര്‍ത്തെടുക്കാന്‍കഴിയുന്നില്ല.
അഥവാ ഞാനെല്ലാം മറന്നിരിക്കുന്നു.
ഇതിനായിരുന്നുവോ,
ഇതിനെയായിരുന്നുവോ,
'ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ നീളുന്ന
തേങ്ങാക്കൊല' എന്നുവിളിച്ച്
നാം ഉറക്കം കളഞ്ഞത്?